Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, umowa o korzystanie z utworu, czyli licencja, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione. Zgodnie z art. 65 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w braku wyraźnego postanowienia o przeniesieniu prawa, uważa się, że twórca udzielił licencji.
Art. 66 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że umowa licencyjna uprawnia do korzystania z utworu w okresie pięciu lat na terytorium państwa, w którym licencjobiorca ma swoją siedzibę, chyba że w umowie postanowiono inaczej. Po upływie w/w 5-letniego terminu, w braku odmiennego postanowienia umownego, prawo uzyskane na podstawie umowy licencyjnej wygasa. (art. 66 ust. 2 tej ustawy).
Zatem brak szczególnego postanowienia umownego dotyczącego terminu, na jaki została zawarta umowa licencyjna, powoduje, że ma zastosowanie ww. przepis art. 66 i po upływie 5 lat trwania umowy, umowa ta wygasa.
Jednakże twórca, zgodnie z zasadą swobody umów, może udzielić upoważnienia do korzystania z utworu na wymienionych w umowie polach eksploatacji z określeniem zakresu, miejsca ale także i czasu tego korzystania. (art. 67 ust. 1) Zatem strony w umowie mogą postanowić, albo że umowa została zawarta na czas określony (dłuższy lub krótszy niż 5 lat) lub też że została zawarta na czas nieokreślony.
Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, a licencji udzielono na czas nieoznaczony, twórca może ją wypowiedzieć z zachowaniem terminów umownych, a w ich braku na rok naprzód, na koniec roku kalendarzowego. (art. 68 ust. 1).
Należy również dodać, że jeśli strony w umowie postanowią, że umowa została zawarta na czas określony dłuższy niż 5 lat, to po upływie tego terminu, uważa się, że licencję udzielono na czas nieokreślony. (art. 68 ust. 2).
radca prawny Łukasz Grzelak