Obowiązek zwrotu płatności konsumentowi w przypadku odstąpienia od umowy
Przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia konsumenta o odstąpieniu od umowy, zwrócić konsumentowi wszystkie dokonane przez niego płatności, w tym koszty dostarczenia towaru.
Przedmiotowy obowiązek wynika wprost z treści przepisu art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Płatności i koszty dostarczenia rzeczy obejmują poniesione przez konsumenta koszty, a więc łączną cenę lub wynagrodzenie wraz z podatkami, opłaty za transport, dostarczenie, usługi pocztowe oraz inne koszty. Koszty dostarczenia rzeczy, które podlegają zwrotowi, nie obejmują dodatkowych kosztów związanych z wyborem przez konsumenta innego niż najtańszy standardowy sposób dostawy oferowany przez przedsiębiorcę. Oznacza to, że jeśli przedsiębiorca oferuje różne sposoby dostawy, a konsument nie wybierze najtańszego, w razie odstąpienia przez konsumenta od umowy przedsiębiorca może zwrócić koszty najtańszego dostarczenia.
Przedsiębiorca ma zatem obowiązek zwrócić konsumentowi również koszty dostarczenia do niego towaru (z wyjątkiem dodatkowych kosztów wynikających z wybranego przez konsumenta sposobu dostarczenia innego niż najtańszy zwykły sposób dostarczenia oferowany przez przedsiębiorcę).
Zobrazuję to na przykładzie:
Klient kupuje towar za 100 zł, możliwe do wyboru są dwie opcje przesyłki za 10 i 20 zł. Klient wybiera opcję za 20 zł i płaci 120 zł. Następnie odstępuje od umowy bez podania przyczyny – sprzedawca ma obowiązek zwrócić mu 110 zł (bo 10 zł to był najtańszy sposób dostarczenia towaru). Po odstąpieniu (lub równocześnie) klient musi odesłać towar do sprzedawcy – to klient czyni na własny koszt i te pieniądze nie są mu zwracane, choćby na przesyłkę do sprzedawcy wydał nawet 50 zł.
Przepisy ww. ustawy określają również, że przedsiębiorca dokonuje zwrotu płatności przy użyciu takiego samego sposobu zapłaty, jakiego użył konsument, chyba że konsument wyraźnie zgodził się na inny sposób zwrotu, który nie wiąże się dla niego z żadnymi kosztami (art. 32 ust. 2 ww. ustawy). Ponadto jeżeli przedsiębiorca nie zaproponował, że sam odbierze towar od konsumenta, może wstrzymać się ze zwrotem płatności otrzymanych od konsumenta do chwili otrzymania towaru z powrotem lub dostarczenia przez konsumenta dowodu jego odesłania, w zależności od tego, które zdarzenie nastąpi wcześniej (art. 32 ust. 3 ww. ustawy).